به نقل از «قدس آنلاین»

کارگردان «نارگیل2»: به جای فیلم کودک، کمدی می سازم

تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۷۰۸۳۹

به گزارش قدس آنلاین، سیدداود اطیابی کارگردان فیلم سینمایی «نارگیل۲» که این روزها به نمایندگی از سینمای کودک و نوجوان در ترکیب اکران قرار دارد، درباره استقبال از این فیلم گفت: رویکرد ما در تولید این فیلم، در نظر داشتن همه اعضای خانواده به‌عنوان مخاطب بود و تلاش کردیم با مخاطب‌شناسی درست و تبلیغات خوب، فیلم را به مردم بشناسانیم و می‌دانستیم بازخورد خوبی هم خواهیم گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: طبیعتاً به‌عنوان کارگردان دوست داشتم فروش خیلی بیشتری می‌داشتیم اما در این فصل اکران که البته همزمان با ماه صفر و عزاداری هم است، می‌توان گفت «نارگیل ۲» نسبت به فیلم‌های دیگر با بازخورد بهتری از سوی مخاطب مواجه شده است. البته نمی‌توان به‌صورت قطعی گفت که بهترین فصل برای اکران فیلم‌های کودک، فصل پاییز است به‌خصوص که در کشور ما معمولاً مشخص نیست در هر مقطعی چه اتفاقی قرار است رخ بدهد و به همین دلیل خیلی از مسائل متأثر از شرایط اجتماعی و اقتصادی است و قابل پیش‌بینی نیست بنابراین نمی‌توان قطعی گفت که آیا «نارگیل ۲» در فصل پاییز یا حتی در اکران نوروز، می‌توانست فروش بهتری داشته باشد.

اطیابی در عین حال تأکید کرد: اگر فیلم خوبی ساخته باشید و تبلیغ مناسبی هم برای اکران آن داشته باشید، قطعاً می‌توانید بازخورد مطلوبی را هم از سوی مخاطب شاهد باشید. مردم نیاز به فیلم خوب دارند و اگر فیلمی بتواند آن‌ها را سرگرم کند، از آن استقبال می‌کنند.

دیگر آنچنان علاقه‌مند به ساخت فیلم کودک نیستم!

این کارگردان سینما درباره تجربه قبلی خود یعنی فیلم «مبارزان کوچک» که آن هم در حوزه کودک و نوجوان بود، گفت: به‌عنوان فیلمسازی که به‌صورت تخصصی کار در حوزه کودک را دنبال می‌کنم، باید هر کارم نسبت به کار قبلی بهتر باشد. تجربه هم در این زمینه بسیار تأثیرگذار است. البته من زمانی کار در حوزه کودک و نوجوان را بسیار دوست داشتم اما امروز دیگر آنچنان علاقه‌مند نیستم چراکه هیچ حمایتی از آن نمی‌شود. در چند سال اخیر هم دو سه کار کودک برای ساخت پیشنهاد شد که آن را نپذیرفتم.

وی افزود: نه در بازه اکران و نه در فرآیند تولید هیچ کمکی به فیلم‌های حوزه کودک و نوجوان نمی‌شود. ما یک بنیاد فارابی و یک وزارت ارشاد داریم که در زمینه سینمای کودک تنها شعار می‌دهند. تنها ارگانی که داعیه حمایت از سینمای کودک را دارد فارابی است و باقی ارگان‌ها مانند آموزش و پرورش و یا کانون پرورش فکری، به‌طور کامل میدان را خالی کرده‌اند. فارابی هم که باقی مانده تنها یک جشنواره برگزار می‌کند که هر سال نمی‌دانند باید برگزار بشود یا نشود! به دلیل همین شرایط است که فکر می‌کنم سینمای کودک ما همچنان گرفتار همین وضعیت باقی خواهد ماند، مگر اینکه فیلمی مانند «نارگیل ۲» بتواند با نگاهی متفاوت به حوزه تولید و اکران، مخاطب را با خود همراه کند.

اطیابی درباره نامفهوم بودن برخی دیالوگ‌های موزیکال فیلم برای گروه سنی کودک و خردسال، توضیح داد: یکی از رویکردهای اصلی فیلم ما، خانواده‌محور بودن است و مخاطبان بزرگسال را هم مدنظر داشتیم. به همین دلیل برخی دیالوگ‌های فیلم شاید برای کودکان سنگین باشد و بزرگ‌ترها بیشتر متوجه آن‌ها بشوند، در عین حال اما در بخش‌های موزیکال مخاطبان کودک هم با فیلم همراه می‌شوند. شاید در این بخش‌ها مخاطب کودک به درستی متوجه مفهوم دیالوگ‌ها نباشد اما موسیقی فیلم آن‌ها را همراه می‌کند. البته کودکان نسل امروز آی‌کی‌یو بالایی هم دارند و درک روابط و اتفاقات برای آن‌ها راحت‌تر است.

چیزهایی که از ابراهیم عامریان آموختم

این کارگردان سینما درباره همکاری با سید ابراهیم عامریان در مقام تهیه‌کننده که پرفروش‌ترین فیلم‌های این سال‌ها همچون «فسیل» را در کارنامه خود دارد و گفته می‌شود در مواردی دخالت‌هایی فراتر از یک تهیه‌کننده در فرآیند تولید فیلم‌هایش دارد هم گفت: اینگونه نیست که ابراهیم عامریان در فرآیند فیلمنامه دخالت مستقیم داشته باشد و بیشتر مباحث در قالب تشریک مساعی پیش می‌رود. ابراهیم عامریان از نگاه من یک بیزینس‌من بسیار خوب در سینمای ایران است و فضای بازار و رقابت را به بهترین شکل درک می‌کند.

وی افزود: نکته‌ای که آقای عامریان به‌خوبی روی آن تمرکز دارد و ما در مقام فیلمساز قبلا کمتر به آن توجه داشتیم، فرآیند پساتولید است. در بخش فروش و تبلیغات، او کار خود را به خوبی بلد است و به شخصه در این همکاری موارد بسیاری را در این حوزه از او آموخته‌ام.برای اکران فیلم «نارگیل ۲» در حدود ۶ ماه تبلیغات کردیم و در تمام تبلیغات پیش از اکران فیلم‌ها در سینماها، مخاطب با «نارگیل ۲» آشنا می‌شد. تمرکز تبلیغات‌مان هم مستقیم بر روی مخاطبان سینمارو بود. همه آن‌ها که «فسیل» را می‌دیدند، تبلیغات «نارگیل ۲» را هم می‌دیدند و این یکی از نکات مهم در عرصه تبلیغات است

کارگردان «نارگیل ۲» درباره چالش‌های احیای جریان تولید فیلم‌های عروسکی در سینمای ایران هم گفت: فیلم‌های عروسکی در مقطعی با موفقیت در اکران مواجه نمی‌شدند و دلیل اصلی‌اش هم کپی‌برداری بود. فیلم «نارگیل ۲» اما کپی‌برداری از هیچ داستانی نیست و یک داستان کاملاً ایرانی هم دارد. عروسک اگر طوری طراحی شده باشد که حین حرکت و اجرا مقابل دوربین، مخاطب زنده بودن آن را باور کند، اتفاق بسیار خوبی رخ خواهد داد. فیلم‌های عروسکی در دنیا گونه محبوبی هستند و اتفاقاً هم ساخت این جنس آثار در مدیوم سینما خیلی سخت‌تر از تلویزیون است. به همین دلیل هم در سطح سینمای جهان فیلم‌های عروسکی موفق، کم هستند.

اطیابی ادامه داد: اکران فیلم ما با تعداد سالن پایین آغاز شد و آرام‌آرام به تعداد ۴۰۰ سالن رسیدیم. سینمادار وقتی می‌بیند یک فیلم خوب می‌فروشد، برای آن تقاضای سانس بیشتر می‌کند. هیچ سینماداری دوست ندارد سالنش با مخاطب کم اکران داشته باشد. برای اکران فیلم «نارگیل ۲» در حدود ۶ ماه تبلیغات کردیم و در تمام تبلیغات پیش از اکران فیلم‌ها در سینماها، مخاطب با «نارگیل ۲» آشنا می‌شد. تمرکز تبلیغات‌مان هم مستقیم روی مخاطبان سینمارو بود. همه آن‌ها که «فسیل» را می‌دیدند، تبلیغات «نارگیل ۲» را هم می‌دیدند و این یکی از نکات مهم در عرصه تبلیغات است.

کارگردان «نارگیل ۲» درباره فرآیند طراحی عروسک‌های این فیلم هم گفت: واقعیت این است که من خیلی دخل و تصرفی در فرآیند طراحی آن‌ها نداشتم و صفر تا صد کار مربوط به خود طراحان است. ۲ نوبت اتود زدند که نوبت دوم را هم من و هم آقای عامریان بسیار پسندیدیم و به طراحان دستمریزاد گفتیم.

وی درباره ترکیب عوامل فنی فیلم هم گفت: خوشبختانه از صداپیشگان تا طراح صحنه و طراح گریم، همه از بهترین‌های سینما بودند و گاهی احساس می‌کنم ضعیف‌ترین عضو گروه تولید این فیلم من در مقام کارگردان بودم. همه درجه یک بودند و این باعث خروجی باکیفیت شده است.

چرا سریال «نارگیل» را کارگردانی نکردم؟

اطیابی درباره اینکه به‌رغم تولید نسخه سینمایی «نارگیل» پیش از تولید و عرضه سریال آن در شبکه نمایش خانگی، چرا این نسخه با عنوان «نارگیل ۲» اکران شده است، توضیح داد: واقعیت این است که «نارگیل ۲» اول ساخته شد. بعد از آن در مجوزی که برای سریال صادر شد هم نام من به عنوان کارگردان درج شده بود اما به علت یک حادثه نزدیک به ۶ ماه پای من در گچ بود و به دلیل عمل جراحی، نمی‌توانستم اجازه بدهم که سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده ضرر کنند و به همین دلیل کنار کشیدم و از ابراهیم عامریان خواستم خودش پای کارگردانی کار بیاید و سریال را با همراهی نویسنده کار یعنی حمزه صالحی، به سرانجام برساند. از خروجی نهایی اما راضی نبودم. کیفیت سریال مانند فیلم نبود و من به‌عنوان کارگردان نسخه سینمایی، انتظارم از آن برآورده نشد. داستانش هم البته ارتباطی با فیلم سینمایی نداشت. نام‌گذاری «نارگیل ۲» هم به‌دلیل ترتیب پخش این ۲ محصول بود.

این کارگردان درباره ممیزی‌های اعمال شده در فیلم سینمایی «نارگیل ۲» و به‌خصوص مجوز بخش‌های موزیکال آن گفت: قطعات موزیکال فیلم از نگاه دوستان ارشاد مشکل خاصی نداشت. چند بخش رقص داشتیم که با سانسور و ممیزی مواجه شد. دیالوگ‌های سانسوری هم خیلی زیاد داشتیم و چیزی در حدود ۹ دقیقه از فیلم اصلاحیه خورد.

مثل برادرم سراغ فیلم‌های کمدی می‌روم

سیدداود اطیابی درباره تفاوت رویکرد خود در فیلمسازی نسبت به برادرش سیدمسعود اطیابی عنوان کرد: شاید چون من از برادرم کوچک‌تر هستم سراغ سینمای کودک آمده‌ام و او سراغ فیلم‌های بزرگسال رفته است (می‌خندد)! البته من هم گفتم که دیگر نمی‌خواهم فیلم کودک بسازم. در حال حاضر «دختران دریا» را آماده دارم که در انتظار صدور پروانه نمایش است و آن هم دیگر در فضای کودک و نوجوان نیست.

وی درباره اینکه آیا امکان دارد سراغ ساخت فیلم‌های کمدی مشابه فیلم‌های برادرش برود، ابراز کرد: صددرصد به سراغ فیلم های کمدی می روم. نه به معنای اینکه فیلمسازی برادرم روی من تأثیر داشته باشد بلکه این محصول تأثیر جامعه روی فیلمسازی ماست. مردم ما از درون، مردمی غمگین شده‌اند و گاهی ظاهر خود را شاد نشان می‌دهند. به همین دلیل ما به فیلم‌های کمدی نیاز داریم. امثال بنده به‌عنوان یک فیلمساز کوچک، همچون یک قطره در اجتماع هستیم که به اندازه خودمان وظیفه داریم حتی برای یک ساعت هم که شده است، آنچه را که جامعه به آن نیاز دارد در اختیارش بگذاریم. مردم اگر برای ۲ ساعت هم با فیلم من بخندند، کار خودم را کرده‌ام. هنجارشکنی‌های اجتماعی غالباً توسط آدم‌های غمگین اتفاق می‌افتد و شما بعید است شاهد جنایت‌کاری و یا آزارگری یک فرد شاد، در جامعه باشید. امروز جامعه ما نیاز به تولیدات کمدی دارد. به همین دلیل هم امروز پرفروش‌ترین فیلم‌های اکران، فیلم‌های کمدی هستند.

منبع: خبرگزاری مهر

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سریال نارگیل فیلم کمدی فیلم کودک ابراهیم عامریان فیلم های عروسکی فیلم های کمدی کودک و نوجوان همین دلیل سینمای کودک اکران فیلم برای اکران دیالوگ ها حوزه کودک نارگیل ۲ هم گفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۷۰۸۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما!

این آثار، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد، جلوه‌های ویژه ناکافی یا کیفیت تولید پایین به عنوان بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما شناخته شوند. علاوه بر این، برخی از این فیلم‌ها ممکن است به دلیل استفاده از تاکتیک‌های کلیشه‌ای و پیش‌پاافتاده، بی‌اصالت به نظر بیایند و توانایی‌هایی که برای ایجاد ترس در بیننده دارند را از دست بدهند.

در تشریح این موضوع، می‌توان به این نکات اشاره کرد که برخی بدترین فیلم‌های ترسناک به دلیل از دست دادن تعادل میان ترس و دنیای رمانتیک، به جای جلب توجه و ترس بیننده، باعث خنده و رنجش از موضوع می‌شوند.

برخی از بدترین فیلم‌های ترسناک جدید نیز از داستان‌های پیچیده و پراز ابهام استفاده می‌کنند که باعث عدم درک و اتصال احساسی با شخصیت‌ها می‌شود و این موضوع به تجربه ترس بیننده ضربه می‌زند.

بدترین فیلم‌های ترسناک تمام دوران در ادامه را مشاهده خواهید کرد.

این لیست بر اساس امتیازات سایت Rotten Tomatoes رتبه‌بندی شده است.

کیفیت تولید پایین، اشتباهات فنی ظاهری و جلوه‌های ویژه ضعیف، می‌تواند از دیگر عواملی باشد که باعث شناخته شدن برخی فیلم‌ها به عنوان بدترین در این ژانر می‌شود. در کل، بدترین فیلم‌های ترسناک معمولاً توانایی‌های کافی برای جلب توجه و ایجاد ترس در بیننده را ندارند و به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد یا کیفیت تولید پایین، به عنوان فیلم‌هایی که نتوانسته‌اند از پتانسیل ژانر ترسناک بهره‌برداری کنند، شناخته می‌شوند.

دیدار‌های مکرر مولی هارتلی (The Haunting of Molly Hartley)

کارگردان: میکی لیدل
بازیگران: هیلی بنت، کیس کرفورد، شنون وود وارد
سال انتشار: ۲۰۰۸
امتیاز: ۲%

برخی از منتقدین، از این فیلم به دلیل عدم داستان جذاب انتقاد کرده‌اند. ایده و موضوعی که این اثر برای ارائه داستان انتخاب کرده است، به نظر برخی از منتقدان پوچ و کلیشه‌ای می‌آید. برخی از انتقادات معطوف به بازیگری در این فیلم است. بازیگران این اثر، توانایی کافی را برای انتقال احساسات و ارتباط با کاراکترهایشان ندارند که این موضوع می‌تواند تجربه تماشا را کمتر جذاب کند.

یکی از مهم‌ترین عواملی که یک فیلم ترسناک را موفق می‌کند، توانایی آن در ایجاد ترس و اضطراب در بیننده است. برخی از نقد‌ها می‌گویند که The Haunting of Molly Hartley نتوانسته این هدف را به خوبی دنبال کند و به همین دلیل به عنوان بدترین فیلم ترسناک تمام دوران شناخته می‌شود.

وینی پو: خون و عسل (Winnie the Pooh: Blood and Honey)

کارگردان: ریس فریک واترفیلد
بازیگران: ناتاشا توسینی، می‌کلی، کریگ دیوید داوست
سال انتشار: ۲۰۲۳
امتیاز: ۳%

این فیلم، داستان جنایت‌ها و فعالیت‌های غیرقانونی «پو» و «پیگلت» را روایت می‌کند. پس از اینکه «کریستوفر رابین» این دو شرور را رها می‌کند، آنها به شرارت و خباثت مشغول می‌شوند. به گفته برخی از منتقدان، این فیلم اسلشر عناصر اصلی یک اثر در این ژانر را دارد؛ اما فاقد ابتدایی‌ترین اصول اولیه شخصیت‌ها است.

تاریکی (The Darkness)

کارگردان: گرگ مک‌لین
بازیگران: کوین بیکون، راجا میشل، لوسی فرای
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز: ۳%

فیلم The Darkness، یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک یک دهه اخیر است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و توسط برخی منتقدان و مخاطبان به عنوان یک فیلم ضعیف و ناموفق مورد بررسی قرار گرفت.

برخی از منتقدان معتقدند که داستان این اثر نسبت به فیلم‌های ترسناک دیگر کمتر جذاب است. این فیلم داستان یک خانواده را روایت می‌کند که با نیرو‌های ماورایی مواجه می‌شوند. انتقاداتی به بازیگران و اجرای عمومی در The Darkness وارد شده بود که این فیلم را ضعیف جلوه داد.

برخی از مخاطبان ممکن است این فیلم را به عنوان یک اثر کلیشه‌ای و بدون اصالت معرفی کنند. عدم ارائه ایده‌های جدید و نوآوری در داستان و اجرا می‌تواند باعث کاهش جذابیت فیلم و ارائه یک تجربه پیش‌بینی‌شده به مخاطبان شود.

ترول ۲ (Troll ۲)

کارگردان: کلودیو فراگاسو
بازیگران: مایکل استفنسون، کانی مک فارلند، جورج هاردی
سال انتشار: ۱۹۹۰
امتیاز: ۵%

ترول ۲ معمولاً به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما شناخته می‌شود و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. بازیگری در این فیلم اغلب به نظر می‌رسد بی‌انرژی و ناطق است و در برخی موارد، به نظر می‌رسند که آنها به طور کامل درکی از نقش‌های خود ندارند.

اغلب از Troll ۲ به عنوان یک اثر کمدی و ترسناک یاد می‌شود؛ اما بسیاری از لحظات وحشتناک فیلم به جای ایجاد ترس یا هیجان، باعث خنده و شوخی شده و عناصر اصلی آن را از بین می‌برد. داستان نیز ناهماهنگ و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات شخصیت‌ها به نظر می‌رسد غیرمنطقی و بی‌ربط هستند. این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم برای بسیاری از مخاطبان غیرقابل قبول به‌نظر برسد.

شیطان درون (The Devil Inside)

کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: فرناندا آندراده، سایمون کوارترمن، ایوان هلموت
سال انتشار: ۲۰۱۲
امتیاز: ۶%

فیلم شیطان درون ردباره یک زن است که در ایتالیا، در طول ماموریت خود، درگیر یک سری اقدامات غیرقانونی در جستجوی حقیقت درباره اتفاقی که برای مادرش رخ داده است، می‌شود. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث می‌شود The Devil Inside به عنوان بدترین فیلم ترسناک تاریخ شناخته شود، اتمام ناقص داستان است. فیلم به طور ناگهانی و بدون پایان مناسب، داستان را تمام می‌کند و برای بسیاری از تماشاگران، این اتمام ناقص باعث تباهی تجربه تماشا می‌شود.

داستان و نوشتار فیلم The Devil Inside نیز به طور کلی ضعیف و ناکارآمد است و برخی از تصمیمات داستانی و رویداد‌ها به نظر می‌رسند که بدون منطق یا توجیه مناسبی اتفاق می‌افتند. بسیاری از تماشاگران و منتقدان اعتقاد دارند که این فیلم اصالتی ندارد و از الگو‌ها و تکنیک‌های کلیشه‌ای استفاده می‌کند.

حلقه‌ها (Rings)

کارگردان: اف. خاویر گوتیرز
بازیگران: ماتیلدا آنا اینگرید لوتز، الکس رو، جانی گالکی
سال انتشار: ۲۰۱۷
امتیاز: ۸%

حلقه‌ها که بر اساس دو فیلم ترسناک Ring محصول سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ ساخته شده، به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک جدید شناختنه می‌شود. به نظر می‌رسد که این فیلم ایده‌ها و تم‌های موجود در فیلم‌های ترسناک پیشین را کپی کرده، بدون اینکه موفق به ارائه چیزی جدید و نوآورانه باشد. این امر باعث کاهش اثربخشی و جذابیت فیلم می‌شود. برخی از منتقدان اعتقاد دارند که داستان Rings به طور کلی ناقص و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات داستانی بدون توجیه یا منطق واقعی اتفاق می‌افتند.

روح گمشده (Lost Souls)

کارگردان: یانوش کامینسکی
بازیگران: وینونا رایدر، بن چاپلین، سارا وینتر
سال انتشار: ۲۰۰۰
امتیاز: ۸%

یکی دیگر از فیلم‌های ترسناک که نباید ببینید روح گمشده با بازی وینونا رایدر است که سال ۲۰۰۰ منتشر شد و نتوانست توجه مخاطبان ژانر وحشت را به خودش جلب کند. نقد‌ها و بررسی‌های این فیلم منفی بوده و منتقدان آن را به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک معرفی کرده‌اند. به طور کلی، روح گمشده به عنوان یک فیلم ناموفق و بد شناخته می‌شود و توانایی جذب و سرگرم کردن تماشاگران را ندارد.

اسلندرمن (Slender Man)

کارگردان: سیلوین وایت
بازیگران: جوی کینگ، جولیا گلدانی تلس، جاز سینکلر
سال انتشار: ۲۰۱۸
امتیاز: ۸%

بسیاری از تماشاگران و منتقدان احساس می‌کنند که فیلم Slender Man، محصول سال ۲۰۱۸ نتوانست پتانسیل خود را به حداکثر برساند و یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک یک دهه اخیر شناخته می‌شود. بسیاری از آنها معتقدند که داستان این اثر نامتعادل و مملو از خلاء است. روند داستان به طور کلی احساسی و ضعیف پیش می‌رود و تعداد زیادی از تصاویر و صحنه‌ها ناقص و ناکام هستند.

شخصیت‌های این فیلم، اغلب از ارتباطات و احساسات معمولی خارج می‌شوند و قادر به جذب و ارتباط با تماشاگران نیستند. بسیاری از تماشاگران معتقدند که فیلم Slender Man نتوانست احساس و وحشت لازم را به تماشاگران منتقل کند.

سقوط تاریکی (Darkness Falls)

کارگردان: جاناتان لیبسمن
بازیگران: چانی کلی، اما کالفیلد، لی کورمی
سال انتشار: ۲۰۰۳
امتیاز: ۱۰%

در این فیلم، یک روح کینه‌توز به منظور انتقام‌گیری از شهری که ۱۵۰ سال پیش بدون دادگاه او را اعدام کرده بود، در قالب یک پری ظاهر می‌شود و سعی بر انتقام دارد. بسیاری از منتقدان معتقدند که داستان فیلم Darkness Falls ناکافی و تکراری است.

برخی از منتقدان به شخصیت‌ها و توسعه آنها در فیلم انتقاد کرده‌اند. طراحی کاراکتر‌ها و پیشرفت‌شان در طول داستان، به نظر برخی از منتقدان ناکافی است و باعث ایجاد ارتباط کمتری با تماشاگران می‌شود.

برامز: پسر ۲ (Brahms: The Boy II)

کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: کیتی هلمز، اوین یومن، کریستوفر کانوری
سال انتشار: ۲۰۲۰
امتیاز: ۱۰%

فیلم Brahms: The Boy II، به دلیل عوامل مختلفی مانند داستان ضعیف و ابتکارات ناکافی، نمرات پایینی دریافت کرد و یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما تبدیل شد. به گفته برخی از منتقدان، این اثر بدون ذره‌ای عنصر تخیلی و ترسناک است و حتی داستان وحشتناکی را ارائه نمی‌کند.

بزرگ‌ترین مشکلی که برامز: پسر ۲ را به بدترین فیلم ترسناک تاریخ تبدیل می‌کند این است که تقریباً هیچ چیز تازه‌ای در داستان خود ندارد. این فیلم فضای خوبی را در اختیار دارد؛ اما آنها را در میانه راه گم می‌کند و نهایتاً به یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تبدیل می‌شود.

منبع: فیگار

tags # هالیوود ، فیلم ترسناک سایر اخبار اسرار تکامل آلت‌ جنسی؛ رابطه جنسی انسان‌های اولیه مثل گوریل‌ها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غول‌پیکری که توسط انسان‌ها به وجود آمد! اتفاق عجیب که همزمان با انقراض دایناسورها در زمین رخ داد! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟